pilot automatyczny
 
Encyklopedia PWN
pilot automatyczny, autopilot,
lotn. urządzenie sterujące automatycznie statkiem latającym na podstawie poleceń wydanych przez pilota;
utrzymuje równowagę lotu, zaprogramowaną prędkość, kurs i wysokość, a także wykonuje podstawowe manewry: zakręty, zmianę toru lotu itp.; pilot automatyczny steruje kątami pochylenia, przechylenia i odchylenia (kursu), prędkością i wysokością; w skład pilota automatycznego wchodzą: nastawniki, przyrządy pomiarowe (czujniki, np. żyroskopy i przyspieszeniomierze), przetworniki sygnałów, układy przetwarzające dane, tzw. wyliczniki (komputerowe lub pneumatyczne), wskaźniki oraz układy wykonawcze (siłowniki hydrauliczne lub elektr. uruchamiające stery); istota działania pilota automatycznego polega na pomiarze bieżących parametrów lotu, porównaniu ich z wartościami zadanymi oraz wysłaniu sygnałów sterujących, które po wzmocnieniu uruchamiają stery; współcz. pilot automatyczny umożliwia programowanie lotu obiektu; na pulpicie są umieszczone nastawniki regulacyjne oraz nawigacyjne wskaźniki zintegrowane i wskaźniki mapowe zapewniające pilotowi kontrolę prawidłowości lotu; używany od 1. poł. lat 30. XX w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia