patera
 
Encyklopedia PWN
patera
[łac.],
silnie spłaszczona misa z krótkim uchwytem lub nóżką, zwykle bogato zdobiona;
w starożytnej Grecji i Rzymie bogato zdobiona, gliniana lub metalowa, służyła jako naczynie ofiarne; w czasach nowożytnych patery szklane (od XVI w.) i porcelanowe (od XVIII w.) są używane jako naczynia dekoracyjne lub do podawania owoców.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia