pâte de verre

pâte de verre

[pat dö wẹr; fr.],

rzem. artyst. pasta szklana składająca się z mieszaniny rozdrobnionego szkła z topnikami i tlenkami metali, modelowana za pomocą szpatułki lub poprzez wyciskanie w formie i termiczne stapianie na szklistą masę;

uzyskany materiał jest nieprzezroczysty, zwarty, podobny do ceramiki; technika szklarska znana w Egipcie i Mezopotamii od ok. 4200 p.n.e.; ponownie odkryta 1618 przez G. Bicheaux; od 1766 stosowana przez rzeźbiarza W. Tassie; ponowny jej renesans nastąpił we Francji po 1883; odmianą p. de v. jest pâte de émail.