park ludowy

park ludowy, park kultury,

rodzaj parku publicznego (park miejski) urządzanego od XIX w.;

koncepcja p.l. powstała w kręgach społeczników i higienistów; miał on być miejscem niedzielnego odpoczynku ludzi z niższych warstw społ., zapewniać im zdrowe powietrze, kontakt z przyrodą, ruch (boiska, strzelnice), rozrywkę (teatry marionetek, kinematografy, karuzele, tanie jadłodajnie) oraz elementy edukacji (posągi postaci hist., tabliczki z nazwami roślin, później czytelnie); w okresie międzywojennym p.l. stanowiły temat prac najlepszych projektantów (p.l. w Łodzi, zał. 1919), lecz program ich działalności ewoluował pod wpływem totalitarnych ideologii (parki kultury i wypoczynku w państwach komunist., m.in. Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku im. gen. J. Ziętka w Chorzowie (decyzja o utworzeniu 1950); w 2. poł. XX w. p.l. zostały zastąpione przez parki rozrywki i parki tematyczne.