pancerz
techn., wojsk. odpowiednio ukształtowana powłoka stosowana do ochrony ludzi i sprzętu przed działaniem środków rażenia (pocisków, odłamków, fal uderzeniowych itp.);
[niem. < fr.],
pancerz
Encyklopedia PWN
blachy, płyty, odlewy stalowe różnej grubości do osłony obsługi karabinów maszyn. i dział, do opancerzania czołgów (w czasie II wojny światowej grubość pancerza wzrosła z 75 do 230 mm), okrętów (pancerz stanowią płyty metal. pokrywające burty; z okrętów najsilniej opancerzone są lotniskowce i krążowniki) i samolotów; w fortyfikacji stałej również konstrukcje stalowe służące do zabezpieczania obiektów.
