HOT, fr. Haut subsonique Optiquement téléguidé Tire d’un tube,
fr.-niem. przeciwpancerny pocisk rakietowy;
HOT
Encyklopedia PWN
składa się z głowicy, silników startowego i marszowego oraz bloku operatorowego; kierowany na cel przez operatora, którego zadaniem jest uchwycenie celu w celowniku opt. i śledzenie go do czasu trafienia przez pocisk; odpowiednio do odchylenia pocisku od linii celowania komputer wypracowuje sygnały kierowania przesyłane przewodem do napędów sterów pocisku; pierwsza wersja pocisku HOT-1 (kaliber 136 mm) miała przebijalność 850 mm; 1985 weszła do uzbrojenia wersja HOT-2 (kaliber 150 mm, przebijalność 1250 mm), a 1992 wersja — HOT-3 z głowicą tandemową (służącą do rażenia celów z reaktywnym pancerzem); głowica tandemowa składa się z głowicy gł. (tylnej), służącej do penetracji pancerza, oraz głowicy przedniej, uruchamianej przed celem za pomocą czujnika zbliżeniowego, służącej do niszczenia osłony reaktywnej; opóźniane działanie głowicy gł. zapewnia układ elektroniczny; podstawowe dane pocisków HOT-2 i HOT-3: zasięg od 75 do 5000 m, prędkość (średnia) 240 m/s, masa 23,6 kg, kaliber 150 mm; pociski mogą być wystrzeliwane z wyrzutni naziemnych albo montowane na wozach bojowych lub śmigłowcach.
