pańćajat

pańćajat

[hindi < sanskr. pañcāyata ‘składający się z pięciu’, ‘rada pięciu’],

w dawnych Indiach obieralna 5-osobowa rada przedstawicieli różnych grup społ. (m.in. cechów, gildii, korporacji świątynnych, kast, wsi);

; także system samorządowy najniższego szczebla w Indiach; jego upowszechnienie umocniło pozycję najsilniejszych kast i najbogatszych chłopów; w Nepalu przedstawicielskie organy władzy, częściowo wybierane, częściowo mianowane; istniały na szczeblu wsi, miasteczek, okręgów i stref, najwyższym był pańćajat narodowy, czyli parlament; system pańćajatu zlikwidowała konstytucja z 1990.