pałankowate
 
Encyklopedia PWN
pałankowate, Phalangeridae,
rodzina ssaków z nadrzędu torbaczy, z rzędu Diprotodontia;
obejmuje 6 rodzajów, 18 gat. występujących na niektórych wyspach w Indonezji, na Nowej Gwinei, w Australii i na Tasmanii; zwierzęta różnej wielkości, ogon zwykle długi; futro gęste i wełniste; roślinożerne lub wszystkożerne; przeważnie nadrzewne, chronią się w dziuplach i gniazdach ptaków; prowadzą nocny tryb życia; torba dobrze wykształcona, otwiera się do przodu. Najlepiej poznana pałanka kuzu, Trichosurus vulpecula, dł. ciała 32–58 cm, ogona 24–35 cm, masa ciała 1,3–5 kg; futro miękkie i gęste, szare lub brązowe; oczy i uszy duże; ogon chwytny, pozbawiony włosów na końcu, na spodniej stronie; zamieszkuje lasy eukaliptusowe, a także parki i ogrody, nawet w miastach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia