oz

oz

[szwedz.],

esker,

geol. wąski wał (lub ciąg pagórków) pochodzenia lodowcowego, zwykle wysokości kilkunastu m (do 50 m) i długości od kilkuset m do kilkudziesięciu km, o stromych stokach, krętym przebiegu i falistej linii grzbietowej;

jest zbudowany z warstwowanych piasków i żwirów osadzonych przez wody lodowcowe płynące w tunelach podlodowcowych; ozy tworzą się w czasie postoju, a także cofania się lądolodu; klasyczne ozy występują na obszarze Szwecji i Finlandii; w Polsce — np. w okolicach Poznania, na pojezierzach na północy kraju.