owczarstwo
 
Encyklopedia PWN
owczarstwo,
dział produkcji zwierzęcej obejmujący chów i hodowlę owiec wraz z towaroznawstwem;
zależnie od sposobu utrzymania owiec rozróżnia się: owczarstwo pasterskie — przepędowe (gł. w Azji Środkowej oraz we Francji i Hiszpanii), owczarstwo prowadzone na pastwiskach bez budynków (W. Brytania, Australia, Nowa Zelandia), owczarstwo prowadzone w owczarniach (kraje środkowej Europy) i owczarstwo łączone (stosowane na całym świecie, m.in. i w Polsce). Największe znaczenie gosp. ma owczarstwo w krajach o dużej powierzchni pastwisk. Intensywny rozwój owczarstwa eur. nastąpił w XIX w. w związku z rozwojem przemysłu włók.; w ostatnim dziesięcioleciu XX w. znacznie spadło zapotrzebowanie na produkty owczarstwa oraz znacznie zmniejszyło się pogłowie owiec; ob. na świecie jest hodowanych ponad miliard sztuk owiec; najwięcej w Australii (128 mln sztuk), Chinach (122 mln), Nowej Zelandii (50 mln); w krajach UE pogłowie owiec liczy ok. 100 mln sztuk — najwięcej w Wielkiej Brytanii (29 mln) i Hiszpanii (24 mln).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia