ostróg:
ostróg
Encyklopedia PWN
1) nieduże umocnienie drewniane w kształcie czworokąta z narożnymi basztami, otoczone palisadą, wałem ziemnym i rowem; występował w krajach słow. od średniowiecza do XVII w.;
2) schron bojowy budowany przeważnie w lasach, przeznaczony do półokrężnego lub okrężnego prowadzenia ognia.