odma

odma,

med. stan patologiczny polegający na pojawieniu się powietrza w jamach ciała, tkance podskórnej i śródnarządowej;

odma opłucnowa polega na przedostawaniu się powietrza do jamy opłucnowej; może wystąpić w przebiegu chorób płuc (gruźlica, rozedma płuc, ropień, nowotwory) — odma samoistna objawowa, może też wystąpić u osób młodych bez choroby płuc — odma samoistna idiopatyczna; typowe objawy odmy opłucnowej: nagły ból w klatce piersiowej, duszność i kaszel; odma podskórna polega na pojawieniu się powietrza w luźnej tkance podskórnej, najczęściej w okolicy mostka, szyi i twarzy (charakterystyczne trzeszczenia skóry przy ucisku) i może być powikłaniem zabiegów (bronchoskopii, drenażu opłucnej), urazów płuc, pęknięcia przełyku; pourazowa odma wewnątrzczaszkowa może powstać w złamaniu podstawy czaszki, gdy przez szczelinę w podstawie do jamy czaszki wnika powietrze.