ochmistrz
 
Encyklopedia PWN
ochmistrz
[niem.],
w dawnej Polsce urzędnik zarządzający dworem panującego lub magnata, często także opiekun ich dzieci;
pierwsza wzmianka 1366; ochmistrzem zwano także marszałka dworu królowej (zawsze senatora), który pośredniczył między królową a dygnitarzami i sejmem oraz załatwiał jej sprawy z instytucjami państwowymi; żeńską służbą kierowała ochmistrzyni, jednocześnie przełożona dam dworu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia