obraz kontrolny
 
Encyklopedia PWN
obraz kontrolny,
obraz nadawany przez stację telewizyjną w przerwach między transmisją programów; służy do odpowiedniego ustawienia układów regulacyjnych odbiornika oraz układów przeznaczonych do kontroli i oceny parametrów obrazu.
Umożliwia ocenę zasadniczych parametrów urządzeń: pasma przenoszonych częst.; charakterystyki przejściowej (impulsowej) w zakresie małych, średnich i wielkich częst.; zniekształceń nielinearnych; odbić; poziomów i kształtów części składowych całkowitego sygnału wizyjnego; dokładności przenoszenia kolorów. Stosuje się różne rodzaje o.k.; np. kliny rozdzielczości umożliwiają ocenę zdolności urządzenia do rozróżniania szczegółów obrazu, szereg kwadratów o luminancji zmieniającej się w sposób logarytmiczny od czerni do bieli służy do oceny możliwości badanego układu do odtwarzania gradacji kontrastów, koła umieszczone w środku i na rogach obrazu umożliwiają określenie zdolności układu do rozpoznawania zniekształceń geometrycznych. Do szybkiej kontroli całego toru wizji są używane zbiorcze obrazy testowe; zawierają one różne elementy umożliwiające kontrolę wszystkich najważniejszych parametrów obrazu telew. jednocześnie. O.k. są wytwarzane zwykle w generatorze sztucznego obrazu, tzw. monoskopie; danemu o.k. odpowiadają sygnały kontrolne o określonym kształcie, szerokości i częst. powtarzania.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia