obornik
 
Encyklopedia PWN
obornik, gnój, mierzwa, nawóz stajenny,
gospodarski nawóz org., składający się z przefermentowanego kału i moczu zwierząt hodowlanych oraz ściółki, przechowywany w wyodrębnionym miejscu (tzw. gnojowni);
obornik układany w pryzmy ulega fermentacji, która m.in. powoduje częściową mineralizację składników pokarmowych; obecnie szerzej wprowadza się obornik bezściółkowy (gnojowica); obornik zawiera wszystkie niezbędne dla roślin składniki, ale w małym stężeniu i nie zawsze w odpowiedniej proporcji; jest dobrze wykorzystywany przez rośliny o długim okresie wegetacji (ziemniaki, buraki itp.); w zależności od czasu i miejsca przechowywania, stanu rozkładu, ściółki i gat. zwierząt istnieje wiele rodzajów obornika wyraźnie różniących się składem chem.; średnio obornik zawiera: ok. 0,55% azotu, 0,13% fosforu, 0,5% potasu, 0,36% wapnia, 0,09% magnezu; obornik składa się z: ok. 75% wody, ok. 21% substancji org. i ok. 3% części miner., tzw. popielnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia