niestosowanie przemocy
 
Encyklopedia PWN
niestosowanie przemocy, ang. non-violence,
doktryna, strategia polit., postawa, których ideą przewodnią jest odrzucenie przemocy, siły fiz. w życiu społ. i działalności politycznej;
twórcą koncepcji n.p. był M.K. Gandhi (satjagraha), w latach 60. XX w. rozwinął ją M.L. King, kierując walką Murzynów amer. o równouprawnienie, następnie przejęły ją nowe ruchy społ., zwłaszcza pacyfistyczne; do n.p. nawiązywały też ruchy opozycyjne w Europie środkowowschodniej przed 1989 (w Czechosłowacji po zdławieniu „praskiej wiosny” 1968, w Polsce po wprowadzeniu stanu wojennego 13 XII 1981 i delegalizacji Solidarności); do najważniejszych działań w ramach strategii n.p. zalicza się strajki, protesty i marsze uliczne, petycje, pikietowanie, bojkot polit. i ekon. oraz nieposłuszeństwo obywatelskie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia