neoinstytucjonalizm
 
Encyklopedia PWN
neoinstytucjonalizm, nowy instytucjonalizm,
szeroki i zróżnicowany nurt badawczy występujący we wszystkich dyscyplinach nauk społ., ugruntowany w ostatnich 3 dekadach XX w. W procesach wyjaśniania zjawisk społecznych n. stawia w centrum badawczych zainteresowań instytucje i związane z nimi kluczowe aspekty ludzkiego działania. Pyta o rolę instytucji w życiu społ., o relacje między działającym człowiekiem a tworzonymi przez niego instytucjami, o procesy powstawania, trwania i zmiany instytucjonalnej, analizuje podstawowe problemy i formy porządku społ., związane z nimi poziomy działania reguł instytucjonalnych oraz ich typy, wskazuje na opisowo-wyjaśniający oraz normatywny charakter budowanych teorii, skupiając uwagę nie tylko na wyjaśnianiu instytucji, ale także na kwestiach ich projektowania.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia