nektar
bot. wydzielina miodników (zw. nektariami) będąca wodnym roztworem cukru gronowego, trzcinowego i in. (o stężeniu do ok. 50%) substancji, nadających mu smak, barwę i zapach;
[gr.],
nektar
Encyklopedia PWN
stanowi przynętę dla owadów żywiących się nim, które jednocześnie zapylają kwiaty (np. lip, jabłoni, śliw, gryki, wrzosów, koniczyny); nektar jest wykorzystywany przez pszczoły do produkowania miodu.
