natręctwa
 
Encyklopedia PWN
natręctwa,
med. objaw zaburzeń psychicznych;
uporczywe myśli, czynności lub impulsy narzucające się przeżywającej je osobie z poczuciem wewn. przymusu, mimo jednoczesnego odczucia ich nienaturalności (a nawet absurdalności) oraz prób oporu; natrętne myśli (obsesje) mają postać bezsensownych skojarzeń, nawracających wątpliwości lub też konstatacji czy wyobrażeń silnie skontrastowanych z uznawanymi przez chorego wartościami (np. bluźnierczych); natrętne czynności (kompulsje) występują w postaci wielokrotnych działań sprawdzających, upewniających lub nieracjonalnych działań zapobiegających, odczyniających jakieś przewidywane zagrożenia, czasem układają się one w złożone rytuały natrętne. Próby przezwyciężania przez chorego myśli i czynności natrętnych wysiłkiem woli nasilają lęk i są na ogół mało skuteczne, natomiast impulsy natrętne (by coś zrobić) dotyczą zwykle czynności kontrastujących silnie ze świadomymi motywami chorych (np. impuls zranienia kogoś) i w zasadzie nie są realizowane; natręctwa występują w wielu zaburzeniach psychicznych, stanowią dominujący objaw w nerwicy (natręctw) i zespole anankastycznym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia