natężenie pola:
natężenie pola
Encyklopedia PWN
1) natężenie pola elektrycznego, 
, wielkość wektorowa charakteryzująca pole elektryczne; równa stosunkowi siły działającej na punktowy ładunek elektryczny umieszczony w tym polu do wartości tego ładunku; jednostką natężenia pola elektrycznego w układzie SI jest wolt na metr (V/m);
, wielkość wektorowa charakteryzująca pole elektryczne; równa stosunkowi siły działającej na punktowy ładunek elektryczny umieszczony w tym polu do wartości tego ładunku; jednostką natężenia pola elektrycznego w układzie SI jest wolt na metr (V/m);
2) natężenie pola magnetycznego, 
, wielkość wektorowa charakteryzująca pole magnetyczne wytworzone w ośrodku materialnym; zdefiniowana wzorem: = (1/μ0)
– 
, gdzie — indukcja magnetyczna, — namagnesowanie (polaryzacja magnetyczna) ośrodka, μ0 — przenikalność magnetyczna próżni; jednostką natężenia pola magnetycznego w układzie SI jest amper na metr (A/m);
, wielkość wektorowa charakteryzująca pole magnetyczne wytworzone w ośrodku materialnym; zdefiniowana wzorem: = (1/μ0) – , gdzie — indukcja magnetyczna, — namagnesowanie (polaryzacja magnetyczna) ośrodka, μ0 — przenikalność magnetyczna próżni; jednostką natężenia pola magnetycznego w układzie SI jest amper na metr (A/m);
3) natężenie pola grawitacyjnego, wielkość wektorowa charakteryzująca pole grawitacyjne; równa stosunkowi siły działającej na masę grawitacyjną umieszczoną w tym polu do wartości masy ciała; natężenia pola grawitacyjnego jest równe przyspieszeniu grawitacyjnemu. Natężenia odpowiednich pól zależą od wielkości i rozmieszczenia wytwarzających te pola ładunków elektrycznych, prądów elektrycznych, namagnesowania i mas.
