naczelnik,
zwierzchnik, przełożony, przywódca;
naczelnik
Encyklopedia PWN
naczelnik plemienia, rodu, organizacji, urzędu i in.; w Polsce 1973–90 terenowy organ administracji państwowej (gminy, miasta i gminy, miasta do 50 tysięcy mieszkańców; dzielnicy w mieście); organ wykonawczy i zarządzający rady narodowej, zniesiony na mocy ustawy z 1990 o samorządzie terytorialnym i ustawy o pracownikach samorządowych; także zwierzchnik ZHP; dawniej głównodowodzący, np. powstania narodowego; tytuł używany przez T. Kościuszkę podczas powstania 1794, w powstaniu styczniowym organ konspiracyjnej administracji (naczelnicy powiatów, województw i miast).
