multiwibrator

multiwibrator

[łac.],

przerzutnik,

układ elektroniczny generujący okresowe lub nieokresowe przebiegi elektr., zwykle o kształcie zbliżonym do prostokątnego, w wyniku przełączania (przerzutu) układu między 2 wyróżnionymi stanami (stabilnymi lub kwazistabilnymi);

generowane przebiegi składają się z dużej liczby sygnałów harmonicznych. Ze względu na sposób działania rozróżnia się: m. astabilny (2 stany kwazistabilne, z samoczynnym cyklicznym przełączaniem między nimi, okres cyklu zależy od stałych czasowych układu, określonych wartościami elementów układu, zwykle RC), stosowany gł. jako generator taktujący (zegarowy); m. bistabilny (2 stany stabilne, w których może pozostawać dowolnie długo, a przełączanie z jednego stanu stabilnego do drugiego odbywa się w bardzo krótkim czasie pod wpływem zewn. impulsu wyzwalającego), stosowany gł. jako 1-bitowa komórka pamięci; m. monostabilny, zw. też uniwibratorem lub monowibratorem (stany: stabilny, w którym normalnie pozostaje, i kwazistabilny; przełączanie ze stanu stabilnego do kwazistabilnego zachodzi pod wpływem zewn. impulsu wyzwalającego, a samoczynny powrót do stanu stabilnego, czyli przełączanie odwrotne, następuje po czasie zależnym od stałych czasowych układu), stosowany w technice cyfrowej. M. mogą być budowane z elementów dyskretnych (np. tranzystorów bipolarnych i unipolarnych), układów scalonych, stanowiących bramki log. lub wzmacniacze operacyjne, lecz najczęściej są specjalizowanymi układami scalonymi.

Mirosław Rusek