monada
 
Encyklopedia PWN
monada
[gr. monás, monádos ‘jedność’, ‘jednostka’],
filoz. termin pochodzący od pitagorejczyków, określający indywidualną, prostą substancję, elementarny, duchowy lub cielesny składnik rzeczywistości;
występuje m.in. w myśli Platona, Mikołaja z Kuzy, G. Bruno; w filozofii nowożytnej termin monada rozpowszechnił się dzięki koncepcji G.W. Leibniza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia