mon-khmerskie ludy
 
Encyklopedia PWN
mon-khmerskie ludy,
autochtoniczni mieszkańcy południowo-wschodniej Azji i częściowo północno-wschodnich Indii;
ogółem ok. 14 mln (koniec XX w.); mówią językami z rodziny austroazjat.; są buddystami lub protestantami, u Monów i Khmerów występują wpływy hinduizmu, u wszystkich zaś silne elementy animizmu i kultu przodków; najliczniejsi: Khmerowie, Khasi, Monowie, zajmują się uprawą zbóż na sztucznie nawadnianianych polach; górskie ludy mon-khmerskie (m.in. Kui, Bahnar, Sedangowie, Muong, część Khasi) zajmują się kopieniaczą uprawą ziemi; do ludów mon-khmerskich zalicza się także Nikobarów i Jumbriów; u ludów mon-khmerskich często występuje matrylinearność oraz matrylokalność.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia