minogowate

minogowate, Petromyzontidae,

rodzina bezszczękowców z rzędu minogokształtnych;

41 gatunków (w Polsce 5); ciało walcowate, 7 par otworów skrzelowych (skrzela workowate), otwór nosowy na wierzchu głowy; drapieżne i półpasożytnicze, atakują bezkręgowce i ryby, przysysając się do ciała ofiary; rozwój ze stadium larwy, zwanej robaczycą lub ślepicą (oczy ukryte pod skórą, brak zębów), która żyje zagrzebana w mule, odżywiając się szczątkami organicznymi, po ok. 3–6 latach przeobraża się w postać dorosłą; zamieszkuje muliste i piaszczyste dna zbiorników wód słodkich, także gatunki wędrowne i morskie; m.in. wędrowne: minóg morski, Petromyzon marinus (długość do 1 m), z przybrzeżnych wód Europy i wschodnich pobrzeży Ameryki Północnej; minóg rzeczny, Lampetra fluviatilis (długość do 35 cm), z wód zlewiska Morza Bałtyckiego i Morza Północnego; słodkowodny minóg strumieniowy, Lampetra planeri (długość do 20 cm), pospolity w Polsce, w rzekach o piaszczystym dnie. Mięso bardzo smaczne (do 19% tłuszczu), spożywane w konserwach i marynatach lub wędzone.