mikrolityzacja narzędzi,
archeol. zjawisko w prahistorii Starego Świata polegające na zmniejszaniu się wymiarów narzędzi krzemiennych do 20–30 mm (mikrolity);
mikrolityzacja narzędzi
Encyklopedia PWN
jest to wynik, jak należy przypuszczać, trwającego już od późnego paleolitu procesu adaptowania się łowców i zbieraczy do nowych warunków, jeśli chodzi o dostęp do surowców (porastanie lasem złoży z wielkimi konkrecjami krzemiennymi, zajmowanie obszarów pozbawionych takich konkrecji, zwłaszcza niżu eur.); największy rozwój m.n. nastąpił w Europie w mezolicie, którego to okresu bywa (często nie do końca słusznie) wyróżnikiem; pierwotnie uznawano, iż m.n. jest swego rodzaju degeneracją dużych, więc „pięknych”, narzędzi paleolitycznych; obecnie, w dobie powszechnej miniaturyzacji, można uznać ją za ewidentny przejaw postępu.
