melika

melika

[gr. mélos ‘śpiew’],

w staroż. Grecji jedna z odmian liryki monodycznej, tj. recytowanej przez jednego wykonawcę, zw. również m. eolską; rozwijała się gł. na wyspie Lesbos;

obejmowała różne gatunki (pieśni kierowane do bogów i do ludzi, pieśni pochwalne, weselne itp.); Grecy nie zaliczali do m. ani elegii, ani jambu; najwybitniejsi przedstawiciele: Alkajos, Safona, Anakreont.