matura
 
Encyklopedia PWN
matura
[łac. maturus ‘dojrzały’],
egzamin dojrzałości,
rodzaj egzaminu końcowego polegającego na sprawdzeniu i ocenie poziomu wykształcenia ogólnego, przeprowadzanego na zakończenie szkoły średniej;
po raz pierwszy egzaminy tego typu wprowadzono ok. 1788 w Prusach; odbywały się na uniw., a od 1812 w gimnazjach w obecności przedstawiciela państw. władz szkolnych; podobne egzaminy wprowadzono w innych krajach, m.in. 1812 w szkołach departamentalnych Księstwa Warsz.; początkowo matura była jedynym egzaminem między szkołą średnią a wyższą, dającym prawo wstępu na wyższą uczelnię; z czasem w niektórych krajach wprowadzono oprócz niej obowiązkowe egzaminy wstępne do szkół wyższych; w niektórych krajach, gł. rom., matura zachowała charakter egzaminu składanego w zasadzie przed władzami szkół wyższych (bakalaureat).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia