mathesis universalis
 
Encyklopedia PWN
mathesis universalis
[łac., ‘nauka powszechna’, ‘rachunek uniwersalny’],
naukozn. nazwa projektowanej przez G.W. Leibniza metody rachunkowej, która miała umożliwić rozwiązywanie, za pomocą uniwersalnego, sztucznego języka, będącego rodzajem powszechnej nomenklatury (characteristica universalis), wszelkich nauk. problemów;
za pomocą tego języka — wg Leibniza — można by rozumować w sposób wzorowany na ścisłych i pewnych operacjach rachunkowych; przez m.u., jako idealny ogólnonauk. język i zastosowanie rachunku do wnioskowań (calcus ratiocinator), Leibniz chciał stworzyć ogólną naukę o metodzie budowania systemu wiedzy i zaprojektował schemat koordynacji całości wiedzy w nauk. encyklopedię.
Bibliografia
E. Erdmann Urzeczywistnienie „Characteristica Universalis” Leibniza, Poznań 1928;
L. Couturat La logique de Leibniz, Paris 1901.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia