maszyny dziewiarskie

maszyny dziewiarskie,

maszyny do wytwarzania dzianin, wyposażone w igły dziewiarskie, które formują z jednej lub więcej nitek oczka;

w zależności od metody dziania rozróżnia się: falowarki, w których wytwarza się dzianiny rządkowe (oczka formowane są w pętle na trzonach igieł w odpowiedni splot dziewiarski), na falowarkach wytwarza się swetry, sukienki, bluzki; dawniej także pończochy (obecnie — na szydełkarkach), wadą falowarek jest dość skomplikowana budowa i wydajność, zaletą — możliwość wytwarzania elementów o zaprojektowanym kształcie, co eliminuje operację krojenia dzianiny i zmniejsza zużycie surowca; szydełkarki, których działanie jest oparte na technice szydełkowania rządkowego, tzn. dziania nitek poprzecznych (wątku) przy narastaniu oczek wzdłuż rządka; na szydełkarkach płaskich wytwarza się elementy wyrobów o zaprojektowanym kształcie (nawet gotowe wyroby) lub w postaci pasa dzianiny, natomiast na okrągłych — dzianinę w postaci rękawa, z którego wykrawa się elementy wyrobów później zszywane; małymi sz. okrągłymi są maszyny pończosznicze i skarpetkowe; osnowarki, w których wytwarza się dzianiny kolumienkowe; obecnie są budowane osnowarki płaskie, które przetwarzają w dzianinę nitki (osnowę) odwijane z wałów osnowowych; na osnowarkach wytwarza się dzianiny bieliźniane, ubraniowe, dekoracyjne (firanki, koronki), tapicerskie, sieci, worki, geotekstylia, medtekstylia, sztuczne futra, wykładziny podłogowe, niektóre wyroby o kształcie formowanym bezpośrednio na maszynie. Do programowania pracy m.dz. często stosuje się komputery zintegrowane z tymi maszynami.