marker genetyczny,
genet.:
marker genetyczny
Encyklopedia PWN
1) dowolny gen lub segment DNA o znanym położeniu w chromosomie, którego obecność można łatwo zidentyfikować; markery genetyczne wykorzystywane przy konstruowaniu map genetycznych jako swego rodzaju punkty odniesienia — aby ustalić położenie danego genu na mapie genetycznej, wystarczy ustalić odległość dzielącą go od dwu markerów genetycznych;
2) gen warunkujący łatwo wykrywalny fenotyp i wykazujący dominację w stosunku do innych alleli, wykorzystywany do wyróżnienia posiadających go osobników lub komórek.
