margiańsko-baktryjski zespół kulturowy,
archeol. zespół kulturowy z późnej epoki brązu (2000–1750 p.n.e.) występujący na terytorium staroż. Baktrii (obecnie północny Afganistan, południowy Uzbekistan) i Margiany (obecnie delta rz. Murgab w Turkmenistanie), wyodrębniony w wyniku badań prowadzonych od końca lat 70. XX w.;
margiańsko-baktryjski zespół kulturowy
Encyklopedia PWN
charakterystyczne duże rezydencje otoczone wioskami odkryte m.in. w Daszli, Sapali (Baktria) oraz Kelleli, Gonur, Togolok 21 i Togolok 24 (Margiana); wewnątrz rezydencji znajdowano niemalowaną ceramikę o charakterystycznych kształtach, niekiedy zdobioną terakotowymi figurkami zwierząt, ludzi, ptaków, kamienne i metalowe pieczęcie w kształcie schodkowatych rombów, figurki zwierząt, kobiet i mężczyzn o okaleczonych twarzach; w Togolok 21 odkryto pozostałości związane prawdopodobnie z przedzoroastryjskim kultem ognia; mieszkańcy zajmowali się przede wszystkim uprawą pól nawadnianych kanałami irygacyjnymi; utrzymywali rozległe kontakty handl. z Azją Mniejszą i Indiami.
