majordom
 
Encyklopedia PWN
majordom, łac. maior domus,
od VI w. urzędnik zarządzający dworem królów frankijskich z dyn. Merowingów;
od VII w. kolejni m. z rodu Karolingów sprawowali urząd dziedzicznie i stali się faktycznymi władcami państwa; ostatni m., Pepin Krótki, 751 zdetronizował ostatniego króla z dyn. Merowingów i objął tron; urząd majordoma zniesiono.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia