majordom

majordom, łac. maior domus,

od VI w. urzędnik zarządzający dworem królów frankijskich z dyn. Merowingów;

od VII w. kolejni m. z rodu Karolingów sprawowali urząd dziedzicznie i stali się faktycznymi władcami państwa; ostatni m., Pepin Krótki, 751 zdetronizował ostatniego króla z dyn. Merowingów i objął tron; urząd majordoma zniesiono.