logoteta
 
Encyklopedia PWN
logoteta
[gr.],
wysoki urzędnik bizantyński;
termin używany od VI w. na określenie urzędników finansowych różnych stopni; gdy w VII w. urząd prefekta pretorianów stracił znaczenie, inne działy administracji zyskały niezależność, a ich zwierzchników nazywano powszechnie logotetami, uwzględniając w tytule zakres czynności (np. logoteta ton agelon sprawował nadzór nad państw. stadami koni i mułów); ces. Aleksy I Komnen podporządkował całą administrację cywilną cesarstwa jednemu urzędnikowi, zw. logotetą ton sekreton, później — wielkim logotetą
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia