logoterapia

logoterapia

[gr. lógos ‘sens’, terapeíā ‘leczenie’],

zainicjowana przez V. Frankla szkoła psychoterapii uznająca za jedno z gł. źródeł nerwic poczucie bezsensu życia;

zajęła stanowisko polemiczne wobec klas. psychoanalizy, negując rolę popędów jako gł. źródła ludzkiej aktywności, którego upatrywała w poczuciu sensu i dążeniu do samospełnienia; celem terapii jest więc pomoc w pogłębieniu samoświadomości i odnalezieniu sensu własnej egzystencji.