leukopenia

leukopenia

[gr.],

med. zmniejszenie liczby leukocytów we krwi poniżej dolnej granicy wartości prawidłowych 4,0·10⁹/l;

może dotyczyć w jednakowym stopniu wszystkich rodzajów leukocytów lub wybiórczo poszczególnych rodzajów; najczęściej występuje niedobór granulocytów obojętnochłonnych (neutrofili) — neutropenia; może ona wynikać z uszkodzenia szpiku kostnego i upośledzenia jego wytwarzania (niedorozwój, nacieczenie przez komórki nowotworowe, działanie leków, środków chem., promieni jonizujących) lub zwiększonego niszczenia bądź zużycia (przez przeciwciała, w przebiegu posocznic, w nadczynności śledziony); neutropenia powoduje zmniejszenie odporności na zakażenia, zwłaszcza bakteryjne; ciężkie zakażenia występują u osób z liczbą granulocytów poniżej 0,2 · 10⁹/l (agranulocytoza).