lateryt
 
Encyklopedia PWN
lateryt
[łac. later ‘cegła’],
skała osadowa ilasta lub bardzo drobnookruchowa, składająca się gł. z wodorotlenków glinu i żelaza;
stanowi odmianę boksytu; ceglastoczerwony lub pstry (czerwony z żółtymi lub zielonkawymi plamami), drobnoziarnisty; powstaje w wyniku chem. wietrzenia skał glinokrzemianowych w klimacie gorącym i wilgotnym; współcześnie tworzy się na Płw. Indyjskim, w Afryce, środkowym Wietnamie; ważny surowiec glinu, rzadziej żelaza; używany też w budownictwie; jest skałą macierzystą gleb laterytowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia