koronacja
uroczysty akt przekazania monarsze insygniów król., połączony najczęściej z kośc. ceremonią namaszczania olejami świętymi, przy czym aktu przekazania dokonywał wysokiej rangi duchowny.
[łac. coronatio ‘uwieńczenie’],
koronacja
Encyklopedia PWN
W monarchiach elekcyjnych akt koronacji nadawał elektowi uprawnienia monarchy; w monarchiach dziedzicznych koronacja była symbol. potwierdzeniem praw posiadanych przez następcę tronu. W Polsce koronacje odbywały się do 1320 w Gnieźnie, następnie w Krakowie, trzykrotnie w Warszawie (Stanisław Leszczyński, Stanisław August Poniatowski, Mikołaj I); 1025–1829 koronowano w Polsce 30 królów i 24 królowe; do czasów Władysława II Jagiełły prawdopodobnie stosowano ceremoniał rzym., 1343 spisano ceremoniał pol. (dla królowych 1454, zmieniony 1512); koronacja odbywała się w niedzielę, uroczystości trwały (od soboty) przez 3 dni.
