kopolimery
polimery, w których skład wchodzą co najmniej 2 różne mery; polimery.
[łac.-gr.],
kopolimery
Encyklopedia PWN
można uzyskać k. o budowie przemiennej lub takie, w których komonomery występują zgodnie z określoną statystyką, najczęściej jednak tworzą się k. o budowie bezładnej; znane są też kopolimery blokowe oraz kopolimery szczepione. W kopolimerach blokowych makrocząsteczki składają się z części — bloków zbud. tylko z jednego rodzaju monomeru; np. produkowanym na skalę techniczną kopolimerem trójblokowym jest elastoplastyczny kopolimer złożony z bloków polistyren-polibutadien-polistyren. Kopolimery szczepione mają budowę przypominającą grzebień; łańcuch gł. składa się z jednego rodzaju merów, a łańcuchy boczne zwykle z merów innego rodzaju. Właściwości fiz., mech. i użytkowe kopolimerów zależą gł. od stosunków ilościowych i uporządkowania merów w makrocząsteczce.
