poli(octan winylu), PVAc,
polimer o budowie 
;
poli(octan winylu)
Encyklopedia PWN
;
otrzymywany przez polimeryzację octanu winylu; bezb., ciągliwa lub krucha masa, dobrze rozpuszczalny w wielu rozpuszczalnikach org., odznaczająca się dużą przepuszczalnością pary wodnej, dobrą przyczepnością (adhezja) do wielu materiałów; produkt handl. jest często kopolimerem octanu winylu, gł. z chlorkiem winylu, akrylanami, maleinianami; stosowany jako klej do drewna lub wyrobu farb wodno-emulsyjnych, także jako środek pomocniczy w przemyśle papierniczym i włók., do modyfikacji betonów i jako surowiec do otrzymywania poli(alkoholu winylowego).
