konstytucjonalizm
prawo początkowo (XVII–XIX w.) określenie systemu rządów wprowadzającego konstytucję jako ograniczenie władzy monarchy i stanowiącego przeciwstawienie monarchii absolutnej.
[łac.],
konstytucjonalizm
Encyklopedia PWN
Początki konstytucjonalizmu kształtowały się w Anglii po rewolucji 1689 (nie doszło tam jednak do stworzenia konstytucji pisanej), a od końca XVIII w. konstytucjonalizm został stopniowo wprowadzony w Europie Zachodniej; obecnie mianem konstytucjonalizm określa się system ustrojowy oparty na szczególnej pozycji konstytucji jako dokumentu pisanego o nadrzędnej mocy prawnej, którym w bezwzględny sposób są związane wszystkie organy państwa i in. podmioty uczestniczące w procesie rządzenia; pojęcie konstytucjonalizmu ma też znaczenie materialne — nie wystarcza oparcie ustroju państwowego na konstytucji pisanej, ale jest konieczne, by treści tej konstytucji odpowiadały standardom uznanym przez współczesne państwa demokratyczne (budowanie aparatu państwowego na zasadzie podziału władz, zapewnienie pluralizmu politycznego i demokratycznych wyborów, gwarancje praw i wolności jednostki).
