konopie

konopie, Cannabis,

rodzaj z rodziny konopiowatych;

2 gat. jednorocznych, dwupiennych roślin zielnych, pochodzenia azjat.; konopie siewne, C. sativa, roślina włóknista i oleista, uprawiana w północnej i środkowej Azji, w Europie, północnej Afryce, Ameryce Północnej i Australii; wys. od 1,5 m (u odmian północnych) do 3–4 m (u odmian południowych); liście dłoniastosieczne, lancetowate, z gruczołkami olejkowymi; osobniki o kwiatach męskich w luźnych wierzchotkowych kwiatostanach, zw. płaskoniami, osobniki żeńskie, zw. głowaczami, o kwiatach w kątach dużych liściastych przysadek, zebrane w gęsto ulistnione, kłosowate kwiatostany, później dojrzewające; w uprawie gł. odmiany jednopienne; z łodyg uzyskuje się włókno (konopie); nasiona — owalne orzeszki (zawierają do 25% białka, ok. 30% tłuszczu) używane do wyrobu oleju konopnego, też jako pasza. W południowo-wschodniej Azji, północnej i środkowej Afryce uprawia się konopie indyjskie, C. indica, dla narkotyku haszyszu (amer. marihuana) uzyskiwanego z gruczołków na liściach i końcach gałązek.

Konopie indyjskie (Cannabis indica)