karoca
bardzo bogato zdobiona, ciężka król. kareta, używana podczas koronacji i wielkich uroczystości od XVII w. do końca XVIII w.;
[wł.],
karoca
Encyklopedia PWN
nadwozie drewniane, rzeźbione, złocone i malowane (stanowiło niepowtarzalne dzieło sztuki), przeszklone z boków i z przodu; od 2. poł. XVII w. z kozłem stangreckim i ławką lokajską z tyłu; zaprzęgana w 2–8 koni w bogato zdobionej okuciami i haftami uprzęży; k. asystowała służba w specjalnych strojach, pieszo (stafierzy) i konno (forysie).
