kaledonidy
 
Encyklopedia PWN
kaledonidy
[łac. Caledonia ‘Szkocja’, gr. eídos ‘wygląd’],
łańcuchy górskie, które powstały w wyniku działalności orogenezy kaledońskiej w starszym paleozoiku;
do łańcuchów k., które zachowały się do dziś należą: w Europie — G. Kaledońskie, Grampiany, G. Skandynawskie oraz góry Spitsbergenu; w Azji — np. Sajan Wschodni, G. Jabłonowe; w Ameryce Północnej — północno-wschodnia część Appalachów; w Australii — G. Flindersa, Alpy Austral. i wyż. Atherton; na znacznych obszarach kuli ziemskiej łańcuchy k. zostały zdenudowane i stały się podłożem wielu platform (paleozoicznych) lub też weszły w skład łańcuchów hercyńskich (np. w strefie fałdowej uralsko-ochockiej w Azji).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia