języcznik zwyczajny
 
Encyklopedia PWN
języcznik zwyczajny, zw. skolopendrium, Phyllitis scolopendrium,
gatunek z rodziny paprotkowatych (paprocie);
bylina o zimotrwałych liściach odziomkowych, dł. do 60 cm, szer. do 6 cm, językowatych i równowąskich; podłużne kupki zarodni występują po spodniej stronie liści; rośnie w cienistych lasach liściastych, na wapieniach; w Polsce bardzo rzadko (Karpaty, Pogórze Sudeckie, Wyż. Małopolska, w Opolskiem); objęty całkowitą ochroną; sadzony jako bylina ozdobna.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia