irenizm chrześcijański

irenizm chrześcijański

[gr. eirḗne ‘pokój’, ‘zgoda’, ‘bezpieczeństwo’],

w teologii chrześc. — kierunek dążący do zniesienia rozbicia wyznaniowego i osiągnięcia jedności na drodze wypracowania podstaw doktryny chrześc. w sposób umożliwiający jej przyjęcie przez wszystkie wyznania m.in. za cenę ustępstw doktrynalnych;

w szerszym rozumieniu — pokojowa albo łagodząca postawa wobec spornych zagadnień dotyczących jedności podzielonego chrześcijaństwa, z nadzieją na osiągnięcie jedności (wtedy staje się synonimem ekumenizmu); w Polsce w XVI w. dążenie to reprezentowali: J. Łaski, który zabiegał o unię wszystkich wyznań protest., oraz A. Frycz Modrzewski, który usiłował pogodzić zwolenników reformacji z katolikami.