immunologiczne niedobory
 
Encyklopedia PWN
immunologiczne niedobory,
wrodzone, genetycznie uwarunkowane lub nabyte zaburzenia funkcji układu odpornościowego, wynikające z niedokształcenia, braku lub uszkodzeń jego struktur;
podatność na infekcje, autoagresja, nowotworzenie, zaburzenia neurohormonalne oraz postępujące wyniszczenie organizmu mogą stanowić wyrazy kliniczne niedoborów odpornościowych — u ich źródeł leży zaawansowane w różnym stopniu uszkodzenie grasicy i szpiku kostnego. Przykładami wrodzonych niedoborów immunologicznych u ludzi są: zespół Di George’a (brak lub niedorozwój grasicy), ostry złożony niedobór odpornościowy (niedorozwój szpiku kostnego, grasicy); ciężkim, nabytym niedoborem immunologicznym jest zespół AIDS; niedobory immunologiczne charakteryzuje znaczna rozpiętość stopnia uszkodzeń i zaburzeń czynnościowych układu odpornościowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia