hialofany
 
Encyklopedia PWN
hialofany
[gr. hýalos ‘szkło’, phanós ‘jasny’],
grupa minerałów, skalenie potasowo-barowe tworzące szereg izomorficzny (izomorfizm), którego skrajnymi członami są: glinokrzemianu baru — celsjan, i glinokrzemianu potasu — ortoklaz;
krystalizują w układzie jednoskośnym; bezbarwne i przezroczyste lub białe, żółte, o szklistym połysku; występują w skałach wulkanicznych i metamorficznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia