hebefrenia
 
Encyklopedia PWN
hebefrenia
[gr. hḗbē ‘młodość’, phrēn ‘umysł’, ‘rozum’],
med. zespół zaburzeń charakterystyczny dla jednej z postaci schizofrenii.
w typowych przypadkach zaczyna się wcześnie (ok. 20 roku życia), a dezintegracja osobowości postępuje bardzo szybko; dominują różne przejawy dezorganizacji i niedostosowania zachowania, myślenia i uczuciowości; słabiej wyodrębnione, choć zawsze obecne, są urojenia i omamy; prawdopodobne jest względnie szybkie pojawienie się negatywnych następstw życiowych; przebieg przewlekły, z okresami względnej poprawy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia