heban
 
Encyklopedia PWN
heban
[łac. < gr.],
cenne drewno, otrzymywane z różnych gat. drzew strefy podzwrotnikowej, o ciemnobrunatnej lub czarnej twardzieli, ciężkie, twarde i trudno łupliwe;
największą wartość mają czarne hebany dostarczane przez gat. drzew z rodzaju hebanowiec (gł. Diospyros ebenum zw. drzewem hurma) handl. nazwy hebanu wiążą się z barwą drewna (np. heban czarny, heban zielony) albo z krajem lub portem wywozowym (np. heban Bombaj, heban Cejlon); używany m.in. do wyrobu mebli artyst., instrumentów muz., ozdobnej galanterii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia